۱۳۸۸ اردیبهشت ۱۲, شنبه

بنشینم و صبر پیش گیرم

با سلام ،
بنا بر توصیه ی داکتر باید مدتی از کامپیوتر دور باشم. بنا بر این قرار ده روزه ی قبلی ام برای ننوشتن احتمالا تا آخر این ماه ادامه خواهد یافت. " ریخته ها" نیز بروز نخواهد شد. شادکام باشید.

۸ نظر:

ناشناس گفت...

سلام آقای هاتف عزیز
پیغام مرا در مورد انتقاد سر مردان افغانی که شعارهای احقاق حقوق تنها برای زنان و دختران مردم می دهند را نماندین و ثابت کردید که خود هم از ان جمله هستید!
وقتی احتملا دوستی یا ترس شما از آن محترم حضرت وهریز می تواند باعث سانسور شما شود چگونه انتظار تغییر دارید و سر دیگران انتقاد می کنیدچرا که هر کس همچون شما دلیلی برای سکوت و حمایت از بدی دارد!!

حمید کیهان گفت...

لالا هاتف برایت آرزوی سلامتی دارم اما راستش اینروزها که نمینویسی خودرا سرگردان احساس میکنم. میگن که وقتی تو نباشی شمعدانی ها دق میکنند. خدا کنه که اینبار نزد داکتر رفتی ،شمارا ازکامپیوتر نشینی منع نکند.

الهام غرجی گفت...

سلام . امیدوارم جدی نباشد.

پویا گفت...

هاتف عزیز سلام ! داکتر ها هم عجب توصیه هایی دارند . پس تکلیف ما که با نوشته های خوب شما عادت کرده ایم چه می شود . به داکتر تان بگوئید که به ما هم توصیه کند تا صبر پیشه کنیم . عمل به توصیه داکتر ها خوب است . امیداوارم که بخیر و به عافیت باز گردید و شادمان مان سازید . تنت به ناز طبیبان .............. شاد باشی

هاشم گفت...

عزیز سلامتی و شاد کامی برایت آروز میکنم .
سوزنده است آفتاب قیامت ولیک نیست
سوزنده تر زسایه ای دیوار انتظار

صادق گفت...

سلام
صحتمندی و سلامتی عاجل برای تان استدعا دارم

mehrgan گفت...

salam,agar imkanash bod adras in daktar khod ra bedahid,mikhahim baa yak dunya ghayrat afgani brawim tasfia hessab konim ! sabz bmanad roh wa rawanetaan

سارا و سونیا رستگار گفت...

ناشناس گرامی

شما گویا در چند جای دیگر هم سعی کرده اید از حقوق زنانِ "مظلوم" دفاع نمایید. لحن شما آشناست. شما حرف از ترس می زنید اما گویا خود بیشتر می ترسید. دفاع از حق زن که ترس ندارد. در اصل دفاع از حق ترس ندارد. چرا شما می ترسید؟ چرا به طور ناشناس می نویسید؟ خدای ناکرده شرمنده هستید که از حق زن دفاع می کنید؟ یا شما هم از آن محترم می ترسید؟ البته جناب هاتف تفاوت ترس و احترام به یک بزرگوار را بهتر از ما می دانند. و ما از ایشان پوزش می خواهیم که نظردانی این پست را محل گپ های نامربوط به این پست کرده ایم.

می گویند حرف حق بزن حتی اگر به ضرر تو باشد. ناشناس عزیز ترس را کنار بمانید اگر حرفتان حق است. در غیر آن محیط سالم وبلاگهای افغان را آلوده نسازید با این گپ دهان پر کن دفاع از حق زن.

به نظر ما حق زن با اهانت به دیگران به دست نمی آید. نخست بیان را بیاموزیم دوم آزادیِ بیان را و سوم محل نشر آن بیان را.

جناب هاتف ببخشش باشد. دل خون است از کسانی که تصور می کنند حق زن را می دانند، وظیفه ی خود می دانند که از آن دفاع کنند اما نمی فهمند به چه صورت این کار را انجام دهند. و با انتقادهای زشت و نابجای خود نام دفاع از حق زن را تا به این اندازه تنزل می دهند.